TRÓJKĄTY - w teorii fal Elliotta
Trójkąty w teorii fal Elliotta to wzorce konsolidacyjne, które wskazują na kontynuację istniejącego trendu. Są to formacje boczne, które odzwierciedlają równowagę sił między kupującymi a sprzedającymi. Trójkąty formują się w okresach zmniejszonej zmienności i wolumenu, kiedy kierunek ruchu cenowego nie jest jednoznaczny. Występują między dwiema liniami trendów: jedna biegnie od fali A do C, a druga od fali B do D. W ramach teorii fal Elliotta opisywane są Trójkąty: Zbieżny / Zwężający się (Contracting), Pędzący (Running), Rozbieżny / Rozszerzający się (Expanding) i czasami Barierowy (Barrier). Inne typy Trójkątów, takie jak Symetryczny (Symmetrical), Wznoszący (Ascending), Zstępujący (Descending) czy Symetryczny Rozszerzający się (Expanding Symmetrical), są rozpoznawane i opisywane w ramach innych metod analizy technicznej. Trójkąty pojawiają się w falach 4, B lub X, ale nigdy w fali 2.
TRÓJKĄT ZBIEŻNY / zwężający się (Contracting Triangle)
Opis:
Trójkąt zwężający się jest najczęściej występującym rodzajem trójkąta. Górna i dolna linia trendu zbliżają się do siebie, co wskazuje na konsolidację sił kupujących i sprzedających. Formacja ta składa się z pięciu fal A-B-C-D-E.
Reguły:
Trójkąt zwężający się składa się z 5 fal A-B-C-D-E o strukturze 3-3-3-3-3.
Każda z 5 wewnętrznych fal Trójkąta może być dowolną korektą poza Trójkątem (wyjątkiem jest Trójkąt w fali E).
Fala A musi być wzorem Zygzaka lub korekty Płaskiej.
Fala C nie może przekroczyć końca fali B, fala D końca fali C, a fala E końca fali D.
Dwie linie trendu muszą zbliżać się ku sobie i nie mogą być równoległe.
Fala B nie powinna być dłuższa niż dwa razy fala A.
Wskazówki:
Fala A lub B zazwyczaj jest najdłuższa (zakres ruchu cenowego).
Formacja często zwiastuje kontynuację trendu.
Fala D często dzieli się na „wielokrotny zygzak”, co sprawia, że jej cofnięcia są głębsze i trwalsze.
Czasami jedna z fal, zazwyczaj fala C, D lub E, może przyjąć formę trójkąta kurczącego się lub barierowego.
Naprzemienne fale mogą być w stosunku Fibonacciego do siebie w proporcji 0,618 dla trójkątów kurczących się. Na przykład, fala C może być równa 0,618 fali A.
Gdzie występuje:
Trójkąt zwężający się najczęściej pojawia się w falach 4, B lub X. Nigdy w fali 2 ani A (chyba, że jako część korekty Kombinowanej).
Relacje Fibonacciego:
Relacje Fibonacciego w trójkącie zwężającym się pomagają przewidzieć punkty zakończenia fal korekcyjnych, gdzie fale B, C, D i E zazwyczaj respektują poziomy 50%, 61,8% lub 38,2% długości poprzednich fal. Na przykład, fala B często znosi 50% lub 61,8% fali A, a fala C osiąga 61,8% długości fali B. Te kluczowe poziomy wskazują na zmniejszanie się zakresu ruchów cenowych i przygotowują rynek na wybicie po zakończeniu formacji.
TRÓJKĄT PĘDZĄCY (Running Triangle)
Opis:
Trójkąt pędzący to specyficzny rodzaj trójkąta zwężającego się, w którym fala B przekracza początek fali A, tworząc asymetryczną strukturę. Formacja ta występuje w silnych trendach i często zwiastuje dynamiczne wybicie w kierunku zgodnym z trendem.
Reguły:
Trójkąt pędzący składa się z 5 fal A-B-C-D-E o strukturze 3-3-3-3-3.
Fala B zawsze przekracza początek fali A.
Fala C nie może przekroczyć końca fali B, fala D końca fali C, a fala E końca fali D.
Dwie linie trendu muszą się zbliżać ku sobie i nie mogą być równoległe.
Fala B nie powinna być dłuższa niż dwa razy fala A.
Wskazówki:
Trójkąt pędzący najczęściej występuje w falach 4 lub B.
Wybicie jest dynamiczne i zgodne z kierunkiem dominującego trendu.
Fala D często dzieli się na zygzak, co również prowadzi do głębszych cofnięć.
Po zakończeniu fali E rynek często doświadcza silnego ruchu w kierunku zgodnym z trendem, co stanowi impuls, który często następuje po trójkącie pędzącym.
Gdzie występuje:
Trójkąt zwężający się najczęściej pojawia się w falach 4, B lub X. Nigdy w fali 2 ani A (chyba, że jako część korekty Kombinowanej).
Relacje Fibonacciego:
Fala B zazwyczaj sięga 127,2% długości fali A, a kolejne fale C, D i E respektują poziomy 61,8% lub 50% długości poprzednich fal.
TRÓJKĄT ROZBIEŻNY / rozszerzający się (Expanding Triangle)
Opis:
Trójkąt rozszerzający się to formacja konsolidacyjna, w której górna i dolna linia trendu rozszerzają się, co oznacza, że każda kolejna fala osiąga większy zasięg niż poprzednia. Jest to struktura wskazująca na niepewność na rynku, jednak kończy się zazwyczaj dynamicznym wybiciem. Trójkąt rozszerzający się może występować zarówno w trendach wzrostowych, jak i spadkowych, ale jest rzadszą formacją w porównaniu do innych trójkątów.
Reguły:
Trójkąt rozszerzający się składa się z 5 fal A-B-C-D-E o strukturze 3-3-3-3-3.
Górna i dolna linia trendu rozszerzają się, co oznacza, że zasięg ruchów cenowych fal zwiększa się w miarę formowania formacji.
Fala A musi być krótsza, a każda kolejna fala (B, C, D, E) osiąga większy zasięg niż poprzednia.
Fala C musi wyjść poza początek fali B, fala D poza początek fali C, a fala E poza początek fali D.
Fale B, C i D cofają co najmniej 100%, ale nie więcej niż 150% długości poprzedniej podfali.
Wskazówki:
Trójkąt rozszerzający się wskazuje na stopniowo rosnącą zmienność i niepewność na rynku, co prowadzi do silnego wybicia po zakończeniu formacji.
Wybicie może nastąpić zarówno w górę, jak i w dół, w zależności od kierunku dominującego trendu przed formacją.
Fale B, C i D zazwyczaj cofają 105-125% długości poprzedniej podfali.
Gdzie występuje:
Trójkąt zwężający się najczęściej pojawia się w falach 4, B lub X. Nigdy w fali 2 ani A (chyba, że jako część korekty Kombinowanej).
Relacje Fibonacciego:
W trójkącie rozszerzającym się fale mogą respektować zewnętrzne poziomy Fibonacciego. Fala B zazwyczaj przekracza początek fali A i osiąga poziomy 127,2% lub nawet 161,8% długości fali A. Kolejne fale (C, D, E) również często respektują zewnętrzne poziomy, takie jak 127,2% i 161,8%, wskazując na dynamiczny charakter rozszerzania się formacji.
TRÓJKĄT BARIEROWY (Barrier Triangle)
Opis:
Trójkąt barierowy to formacja konsolidacyjna, w której jedna linia trendu jest pozioma, a druga linia trendu nachylona. Trójkąt wznoszący się (z poziomą górną linią oporu i rosnącą dolną linią wsparcia) oraz trójkąt zstępujący (z poziomą dolną linią wsparcia i opadającą górną linią oporu) mogą występować zarówno w trendach wzrostowych, jak i spadkowych.
Reguły:
Trójkąt barierowy składa się z 5 fal A-B-C-D-E o strukturze 3-3-3-3-3.
Górna linia trendu w trójkącie wznoszącym się jest pozioma (bariera oporu), a w trójkącie zstępującym dolna linia trendu jest pozioma (bariera wsparcia).
Fala C nie może przekroczyć końca fali B, fala D nie może przekroczyć końca fali C, a fala E nie może przekroczyć końca fali D.
Dolna linia trendu w trójkącie wznoszącym się jest nachylona w górę, natomiast w trójkącie zstępującym górna linia trendu jest nachylona w dół.
Fala B nie powinna być dłuższa niż dwa razy fala A.
Wskazówki:
W teorii fal Elliotta, trójkąty barierowe mogą pojawić się jako część korekt, takich jak fala B lub fala 4.
Wybicie z trójkąta barierowego jest zwykle dynamiczne.
Gdy fala 5 następuje po trójkącie barierowym, ruch jest zazwyczaj krótki i gwałtowny lub wyjątkowo długi.
Gdzie występuje:
Trójkąt zwężający się najczęściej pojawia się w falach 4, B lub X. Nigdy w fali 2 ani A (chyba, że jako część korekty Kombinowanej).
Relacje Fibonacciego:
W trójkącie barierowym fale wewnętrzne często respektują poziomy zniesienia Fibonacciego. W przypadku trójkąta wznoszącego się, fala B zazwyczaj koryguje 50% lub 61,8% długości fali A, podczas gdy fale C, D i E korygują poziomy 38,2% i 50%.
PRZYKŁADY
Na wykresie przedstawiono tu pojedynczy przykład, więcej znajdziesz w zakładce Przykłady/Fale lub klikając na wykres.