Fale Elliotta => Fale Korekcyjne => Kombinacje
Wprowadzenie do Korekt Złożonych
W teorii fal Elliotta korekty złożone (complex corrections) to bardziej skomplikowane formacje korekcyjne, które pojawiają się, gdy rynek nie kończy korekty prostym wzorem, takim jak zygzak, korekta płaska czy trójkąt. Korekty złożone są kombinacją dwóch lub trzech fal korekcyjnych, tworzących bardziej rozbudowaną strukturę. Często występują w bocznych ruchach rynku, gdzie potrzeba więcej czasu na konsolidację przed powrotem do głównego trendu. Typowe dla fal konsolidacyjnych (fale 4 lub B), rzadziej pojawiają się w falach 2 lub A, które zazwyczaj mają prostszą strukturę.
Korekta kombinowana a korekta złożona
Terminy „korekta złożona” i „korekta kombinowana” są stosowane zamiennie. Oba odnoszą się do połączenia dwóch lub trzech fal korekcyjnych, które mogą przybierać różne formy (zygzak, korekta płaska, trójkąt). Korekty te wydłużają proces korekcyjny, zamiast kończyć go szybko, jak w przypadku prostszych struktur. Korekty złożone stanowią większe wyzwanie analityczne, ponieważ składają się z różnych wariantów korekt i mogą przyjmować różne kształty, zależnie od sytuacji rynkowej.
Podwójna trójka (double three) a potrójna trójka (triple three)
Najczęściej spotykane korekty złożone to podwójna trójka (double three) i potrójna trójka (triple three). W obu przypadkach każda fala korekcyjna (W, Y, Z) składa się z trzech podfal (A-B-C), co wyjaśnia nazwę „trójka”. Podwójna trójka składa się z dwóch fal korekcyjnych połączonych falą X, natomiast potrójna trójka składa się z trzech fal korekcyjnych, połączonych dwiema falami zwrotnymi (X i XX). Ważne jest, aby pamiętać, że korekty te najczęściej pojawiają się w bocznych ruchach, które są bardziej konsolidacyjne niż dynamiczne.
Relacje z podwójnym zygzakiem
Podwójny zygzak (double zigzag) to również struktura złożona, ale odróżnia się ostrzejszym charakterem. W podwójnym zygzaku zarówno fala W, jak i fala Y są zygzakami. Choć podwójny zygzak technicznie jest korektą złożoną, jego dynamiczny charakter różni się od bocznych ruchów typowych dla podwójnej lub potrójnej trójki. Dlatego podwójny zygzak częściej występuje w falach ostrych, takich jak fala 2, gdzie rynek jest bardziej zdecydowany. Z tego powodu podwójny zygzak zostanie szczegółowo omówiony w części dotyczącej zygzaków.
Inne możliwe schematy korekt złożonych
Teoria fal Elliotta przewiduje kilka klasycznych schematów korekt złożonych, ale nie ogranicza ich do kilku predefiniowanych kombinacji. Zasady pozwalają na wiele różnych kombinacji zygzaków, korekt płaskich i trójkątów. W naszym opisie skupiamy się na najczęściej spotykanych formacjach, mających największe praktyczne znaczenie. Warto podkreślić, że rzadziej występujące kombinacje mogą być równie istotne w analizie, ale trudniejsze do zidentyfikowania w czasie rzeczywistym.
Częstotliwość występowania korekt złożonych
W porównaniu do prostszych korekt, takich jak zygzaki, korekty płaskie czy trójkąty, korekty złożone są rzadsze, ale nie wyjątkowe. Zygzak i korekta płaska należą do najczęściej spotykanych form korekcyjnych, zwłaszcza w falach 2. Korekty złożone (szczególnie potrójne trójki) pojawiają się znacznie rzadziej, ale występują częściej w falach 4 lub B, kiedy rynek potrzebuje więcej czasu na konsolidację. Podwójne trójki są stosunkowo powszechne, natomiast potrójne trójki są bardzo rzadkie. Występują dość regularnie w falach konsolidacyjnych (4 i B), gdzie wydłużają proces korekcyjny, zanim rynek wróci do głównego trendu. Natomiast Potrójne Trójki (Triple Three) są znacznie rzadsze i zazwyczaj pojawiają się jedynie w wyjątkowych przypadkach, gdzie rynek wymaga długiej konsolidacji.
PODWÓJNA TRÓJKA (Double Three)
Schematy przykładowe:
Korekty podwójne, znane jako double three, to formacje składające się z dwóch fal korekcyjnych, połączonych falą X. Elliott zidentyfikował kilka typowych schematów korekt podwójnych:
-
Zygzak X Trójkąt
-
Zygzak X Płaska
-
Płaska X Płaska
-
Płaska X Zygzak
-
Płaska X Trójkąt
Choć są to najczęściej spotykane kombinacje, istnieją inne możliwe warianty, które mogą pojawiać się na rynku. W tym opisie skupiamy się na tych, które występują najczęściej i są najbardziej praktyczne w analizie.
Opis:
Podwójna trójka składa się z dwóch fal korekcyjnych, oznaczonych jako W i Y, połączonych falą X. Fala W może być zygzakiem lub korektą płaską, natomiast fala Y może być zygzakiem, korektą płaską lub trójkątem. Fala X najczęściej przybiera postać zygzaka, ale może mieć inną formę korekcyjną, co czasami komplikuje analizę.
Podwójne trójki to struktury boczne, które wydłużają proces korekcyjny. Pojawiają się w momentach, gdy rynek wymaga dłuższej konsolidacji przed powrotem do głównego trendu, co jest charakterystyczne dla fal 4 lub B.
Reguły / Zasady (Rules):
-
Fala W musi być zygzakiem lub korektą płaską, ale nigdy trójkątem.
-
Fala Y może być zygzakiem, korektą płaską lub trójkątem.
-
Fala X może mieć dowolną strukturę korekcyjną, ale zazwyczaj jest to zygzak.
-
Fala X retracuje co najmniej 90% długości fali W, a zazwyczaj retracement wynosi od 123,6% do 138,2%. Bardzo rzadko fala X retracuje więcej niż 161,8%, a praktycznie nigdy więcej niż 261,8% długości fali W.
-
Zygzaki i trójkąty mogą pojawić się raz w korekcie podwójnej, podczas gdy korekty płaskie mogą wystąpić więcej niż raz.
-
Fala Y, jeśli kończy się trójkątem, zazwyczaj retracuje 61,8% długości fali W. W innych przypadkach retracement wynosi 100%.
-
Tylko jedna z fal W lub Y może być zygzakiem. Jeśli jedna z tych fal jest zygzakiem, druga przybiera formę korekty płaskiej lub trójkąta.
Wskazówki (Guidelines):
-
Zakończenie trójkątem: Podwójne trójki często kończą się trójkątem, zwłaszcza gdy fale W i X są zygzakami.
-
Popularne warianty: Kombinacja zygzak X trójkąt jest jednym z najczęściej spotykanych wariantów.
-
Proporcje fal: Fala X zazwyczaj retracuje 50% długości fali W, co pomaga w zachowaniu odpowiednich proporcji struktury.
-
Wskazówka praktyczna: Jeśli zygzak lub korekta płaska wydaje się zbyt mała w stosunku do poprzednich fal, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że rynek tworzy korektę złożoną.
Gdzie występuje:
Podwójne trójki najczęściej pojawiają się w falach 4, B lub X, czyli w momentach rynkowej konsolidacji. Rzadziej spotyka się je w falach 2 lub A, gdyż te fale zazwyczaj mają prostszą strukturę korekcyjną. Korekty złożone mogą występować w tych samych miejscach co korekty płaskie i trójkąty, ale nie mogą pojawiać się jako pod-fale w ramach fal W i Y.
Relacje Fibonacciego:
Podobnie jak w innych formacjach korekcyjnych, relacje Fibonacciego odgrywają kluczową rolę w przewidywaniu długości fal. Warto zaznaczyć, że relacje Fibonacciego są jedynie wskazówkami, a nie sztywnymi regułami. Poniżej znajduje się tabela z typowymi relacjami Fibonacciego dla korekty podwójnej:
POTRÓJNA TRÓJKA (Triple Three)
Schematy przykładowe:
Korekty potrójne (triple three) są bardziej złożone niż podwójne trójki. Składają się z trzech fal korekcyjnych, połączonych dwiema falami zwrotnymi (X i XX). Elliott zidentyfikował siedem możliwych kombinacji korekt potrójnych:
-
Zygzak X Płaska X Płaska
-
Zygzak X Płaska X Trójkąt
-
Płaska X Płaska X Płaska
-
Płaska X Płaska X Zygzak
-
Płaska X Płaska X Trójkąt
-
Płaska X Zygzak X Płaska
-
Płaska X Zygzak X Trójkąt
W praktyce pewne kombinacje pojawiają się częściej. W naszym opisie skupimy się na najczęściej występujących schematach:
-
Zygzak X Płaska X Trójkąt
-
Płaska X Płaska X Trójkąt
-
Zygzak X Płaska X Płaska
-
Płaska X Zygzak X Trójkąt
-
Płaska X Płaska X Zygzak
Opis:
Korekta potrójna składa się z trzech fal korekcyjnych (W, Y i Z), połączonych dwiema falami zwrotnymi (X i XX). Każda z fal korekcyjnych może być zygzakiem, korektą płaską lub trójkątem. Fale X i XX zazwyczaj są zygzakami, ale mogą mieć inną formę korekcyjną.
Korekty potrójne są rzadziej spotykane niż podwójne trójki, ale pojawiają się w sytuacjach, gdy rynek potrzebuje dłuższego okresu konsolidacji przed powrotem do głównego trendu.
Reguły / Zasady (Rules):
-
Fala W może być zygzakiem lub korektą płaską, ale nigdy trójkątem.
-
Fala Y może być zygzakiem lub korektą płaską, ale nie trójkątem.
-
Fala Z może być zygzakiem, korektą płaską lub trójkątem.
-
Fale X i XX mogą przyjąć dowolny kształt korekcyjny, jednak najczęściej są to zygzaki.
-
Fala Z, jeśli kończy się trójkątem, zazwyczaj retracuje 61,8% długości fali Y. W innych przypadkach retracement wynosi 100%.
-
Fale X i XX zazwyczaj retracują 50% długości poprzednich fal.
Wskazówki / (Guidelines):
-
Rzadsza formacja: Korekty potrójne są rzadziej spotykane niż podwójne trójki, ale ich pojawienie się sugeruje dłuższą konsolidację.
-
Popularne warianty: Kombinacje z trójkątem w fali Z są bardziej powszechne i sugerują zakończenie długiej korekty bocznej.
-
Proporcje retracement: Fale X i XX zazwyczaj retracują 50% długości fal W i Y, co pomaga w zachowaniu proporcji.
Gdzie występuje:
Podwójne trójki najczęściej pojawiają się w falach 4, B lub X, czyli w momentach rynkowej konsolidacji. Rzadziej spotyka się je w falach 2 lub A, gdyż te fale zazwyczaj mają prostszą strukturę korekcyjną. Korekty złożone mogą występować w tych samych miejscach co korekty płaskie i trójkąty, ale nie mogą pojawiać się jako pod-fale w ramach fal W i Y.
Relacje Fibonacciego:
Relacje Fibonacciego pomagają w przewidywaniu zasięgu poszczególnych fal w korekcie potrójnej. Poniżej znajduje się tabela z typowymi relacjami Fibonacciego dla tej formacji:
PRZYKŁADY SCHEMATÓW Podwójnych i Potrójnych Trójek.
Zrozumienie ogromnej liczby możliwych kombinacji fal w korektach złożonych w teorii fal Elliotta uczy pokory przed zbyt szybkim oznaczaniem fal na wykresie. Świadomość ryzyka związanego z pochopnymi interpretacjami często wskazuje, że lepiej jest poczekać na bardziej klarowny rozwój struktury, niż ryzykować błędną analizę.
PRZYKŁADY WYKRESÓW
Na wykresie przedstawiono tu pojedynczy przykład, więcej znajdziesz w zakładce Przykłady/Fale lub klikając na wykres.