Zygzak to trójfalowa struktura korekcyjna o stromym nachyleniu, oznaczona literami A-B-C. Fala A jest zawsze impulsem lub falą diagonalną początkową, a fala C jest zawsze impulsem lub falą diagonalną końcową. Fala B jest zawsze 3-falową korektą (czyli zygzakiem, korektą płaską, korektą trójkątną lub kombinacją). Dlatego Zygzak ABC jest strukturą o podziale wewnętrznym 5-3-5.
W obrębie zygzaka, Fala B nie może przekroczyć początku Fali A. Fala C najczęściej kończy się poza końcem Fali A, jeśli tak się nie stanie, nazywa się to „załamaniem” lub „obcięciem”. Fale A i C muszą być podzielone na pięciofalowe struktury fal napędzających (5-3-5-3-5), a Fala B musi być podzielona na 3 falową strukturę korekcyjną (5-3-5 lub 3-3-5 lub 3-3-3).
Zadaniem korekty zygzak jest odpowiednio głębokie skorygowanie ceny. Jeżeli na wykresie wyrysuje się korekta zygzak, ale będzie zbyt płytka w stosunku do poprzedzającej fali głównego trendu, to należy liczyć się z możliwością wystąpienia drugiego zygzaka po tym pierwszym. Zygzaki mogą się powtarzać, tworząc korektę wielokrotną, zwaną podwójnym zygzakiem lub potrójnym zygzakiem. Podwójne zygzaki są dość powszechne, ale potrójne zygzaki są bardzo rzadkie.
Zygzak ma charakterystyczną budowę wewnętrzną, gdzie poszczególne fale mogą przyjmować tylko określoną postać (strukturę). Fala A może występować tylko jako Impuls lub fala Diagonalna Początkowa [DP]. Fala B występuje jako dowolna fala korekcyjna (w tym korekta wielokrotna). Fala C występuje tylko jako Impuls lub Diagonalna Końcowa. Z tym, że zgodnie ze wskazówką naprzemienności, jeśli fala A przyjmie postać Diagonalnej, to fala C najprawdopodobniej będzie Impulsem i odwrotnie.