Fale Elliotta => Korekcyjne => Zygzaki
ZYGZAK POJEDYNCZY
OPIS
Pojedynczy zygzak to prosty, trójfalowy wzór korekcyjny, który składa się z fal oznaczonych jako A-B-C. Fale A i C to zazwyczaj fale impulsowe lub diagonale, które pokazują kierunek całej korekty, podczas gdy fala B jest falą korekcyjną i występuje między falami A i C. Zygzak porusza się w przeciwnym kierunku do dominującego trendu i ma wewnętrzną strukturę fal 5-3-5.
REGUŁY / ZASADY
- Zygzak zawsze składa się z trzech fal: A, B i C.
- Fala A zawsze składa się z impulsu lub diagonalu początkowego.
- Fala C zawsze składa się z impulsu lub diagonalu końcowego.
- Fala B może być korektą w formie zygzaka, korekty płaskiej, trójkąta lub ich kombinacji.
- Fala B nigdy nie może przekroczyć punktu początkowego fali A.
- Fala B zawsze kończy się w zakresie cenowym fali A.
- Fala C prawie zawsze kończy się poza końcem fali A (jeśli tak się nie stanie, to możliwe, że mamy „obcięcie” – truncation).
WSKAZÓWKI / WYTYCZNE
- Fala C zazwyczaj kończy się nie więcej niż 10% poniżej końca fali A.
- Długość fali C jest zwykle równa długości fali A, ale może wynosić również 1.618 lub 0.618 długości fali A.
- Fala B zazwyczaj cofa się od 38% do 79% długości fali A.
- Jeśli fala B tworzy trójkąt kontrakcyjny, zwykle cofa się od 38% do 50% długości fali A.
- Jeśli fala B tworzy biegnący trójkąt kontrakcyjny, zwykle cofa się od 10% do 40% długości fali A.
- Jeśli fala B jest zygzakiem, zwykle cofa się od 50% do 79% długości fali A.
- Jeśli fala A jest diagonalem początkowym, fala C raczej nie będzie diagonalem końcowym.
- Linia łącząca końce fal A i C często jest równoległa do linii łączącej początek fali A i koniec fali B.
- Fale A i C często mają różne struktury – jeśli fala A jest impulsem, fala C może być diagonalem i odwrotnie.
- Linia przechodząca przez koniec fali A często wskazuje poziom zakończenia fali C.
POZYCJA NA WYKRESIE
- Na schemacie wzorcowym struktury fal Elliotta Zygzaki Pojedyncze najczęściej występują:
- W fali 2 i 4 jako korekta w strukturze impulsowej,
- W fali A jako część większych struktur korekcyjnych,
- W fali B jako korekta wewnątrz złożonych formacji korekcyjnych,
- W fali X jako łącznik między zygzakami w strukturach podwójnych i potrójnych zygzaków.
FIBONACCI (proporcje, zasięgi, zniesienia)
Najczęstsze relacje Fibonacciego w Zygzaku Pojedynczym:
ZYGZAK PODWÓJNY
OPIS
Zygzak podwójny to bardziej złożony wzór korekcyjny, składający się z dwóch zygzaków (W i Y) połączonych falą X, oznaczany jako W-X-Y. Zarówno fala W, jak i fala Y to klasyczne zygzaki o strukturze 5-3-5 (A-B-C). Fala X pełni rolę fali korekcyjnej, która łączy oba zygzaki. Zygzak podwójny pojawia się wtedy, gdy pojedynczy zygzak nie wystarcza, aby zakończyć korektę i rynek wymaga bardziej złożonej struktury korekcyjnej. Struktura wewnętrzna zygzaka podwójnego składa się z 7 fal (3+1+3).
REGUŁY / ZASADY
- Zygzak podwójny składa się z dwóch zygzaków (W i Y) oddzielonych falą X.
- Fale W i Y to zawsze pojedyncze zygzaki.
- Fala X nigdy nie przekracza początku fali W.
- Fala Y musi zakończyć się poza końcem fali W.
- Fala X kończy się w zakresie cenowym fali W.
- Fala X może być zygzakiem, korektą płaską, trójkątem lub kombinacją.
- Zygzaki podwójne zastępują pojedyncze zygzaki, ale nie mogą wystąpić jako fale W lub Y w wielokrotnych zygzakach.
WSKAZÓWKI / WYTYCZNE
- Fala Y może równać się długości fali W, wynosić 0,618 lub 1,618 długości fali W.
- Fala X powinna przełamać kanał trendowy utworzony przez falę W.
- Jeśli zygzak wydaje się zbyt mały, aby być całą falą, struktura prawdopodobnie skomplikuje się do zygzaka wielokrotnego.
POZYCJA NA WYKRESIE
Na schemacie wzorcowym struktury fal Elliotta Zygzaki Podwójne najczęściej występują:
- Fali 2 i 4 jako bardziej złożona korekta w strukturze impulsowej,
- Fali A i B jako część złożonych struktur korekcyjnych,
- Fali X w bardziej skomplikowanych formacjach korekcyjnych (np. zygzaki potrójne).
FIBONACCI (proporcje, zasięgi, zniesienia)
Najczęstsze relacje Fibonacciego w Zygzaku Podwójnym:
ZYGZAK POTRÓJNY
OPIS
Zygzak potrójny to najbardziej złożony wzór korekcyjny, składający się z trzech zygzaków (W, Y i Z), połączonych dwiema falami korekcyjnymi (X i X). Oznaczany jest jako W-X-Y-X-Z. Każda z fal W, Y i Z to klasyczne zygzaki o strukturze 5-3-5. Fale X i X pełnią rolę łączników między kolejnymi zygzakami. Zygzak potrójny występuje rzadko i pojawia się wtedy, gdy rynek wymaga bardziej złożonej i rozbudowanej korekty niż w przypadku zygzaka podwójnego.
REGUŁY / ZASADY
- Zygzak zawsze składa się z trzech fal: A, B i C.
- Zygzak potrójny składa się z trzech zygzaków (W, Y i Z) połączonych falami X i XX.
- Fale W, Y i Z to zawsze pojedyncze zygzaki.
- Fale X i XX nigdy nie przekraczają początku fal W i Y.
- Fala Y musi zakończyć się poza końcem fali W, a fala Z musi zakończyć się poza końcem fali Y.
- Fala XX kończy się w zakresie cenowym fali Y.
- Fala X może być zygzakiem, korektą płaską, trójkątem lub kombinacją.
- Fala XX może być zygzakiem, korektą płaską, trójkątem lub kombinacją.
WSKAZÓWKI / WYTYCZNE
- Fale W, Y i Z mogą być równe lub mieć relacje Fibonacciego, takie jak 0,618 lub 1,618 długości fal.
- Relacje Fibonacciego między falami X i XX są podobne do tych między falami A i B w zygzaku pojedynczym.
POZYCJA NA WYKRESIE
Na schemacie wzorcowym struktury fal Elliotta Zygzaki Potrójne najczęściej występują:
- w fali 2 i 4 jako rzadko spotykana, bardzo złożona korekta w strukturze impulsowej,
- w fali A i B jako część bardzo skomplikowanych struktur korekcyjnych,
- w fali X i X jako łącznik w wielokrotnych zygzakach.
FIBONACCI (proporcje, zasięgi, zniesienia)
Najczęstsze relacje Fibonacciego w Zygzaku Potrójnym:
PRZYKŁADY
Na poniższych rysunkach przedstawiono przykłady na rzeczywistych wykresach giełdowych.